Frank Jansen

Goodbay Frankyboy.

Jullile zijn my vrienden van Pechland Karol, Wim en jij. And Arthur . Dankzij jullie was het voor mij mentaal emigratie een stuk makkelijker. om het IJzeren Gordijn, de moeilijkste fase van emigratie, over te steken.
De dag dat ik je ontmoette en je uitnodigde voor een biertje, zei je dat je alleen de ramen moest wassen, en dan alleen de buitenkant.
Binnen heeft geen zin, want er is geen risico.

Andere dag Carel bracht mij een keer naar het ziekenhuis na een ongeluk (ik had mijn hand verstuikt aan een bromfiets) en ik vroeg als ziekenhuis open is.

En Carel,- ja, ik ga daar elke week met Frank heen.

We hebben ongeveer 6 jaar samengewoond, waarvan jij, Frank, de helft besteedde aan gekke reizen.

Na het ongeluk in Gwatemala probeerden wij onze gedachten op een rijtje te krijgen, net zoals jij probeerde je botten en ruggengraat weer op elkaar te krijgen.

Uw fysieke toestand was een lijdensweg voor u, zowel lichaam als ziel.

Je hebt nooit geaccepteerd dat iets niet kon

We zagen elkaar later nog. expeditie in lekkende pontons, concerten op de piano waarop kippen sprongen,
fietstochten.

Maar ik begrijp dat je leven niet meer was wat je wilde, ondanks de aanwezigheid van de geweldige Sarah in je leven.

Tot ziens Frankyboy

Sara, Steef Sorry, ik ben er niet 

Goodbay Frankyboy.

Jullile zijn my vrienden van Pechland Karol, Wim en jij. And Arthur . Dankzij jullie was het voor mij mentaal emigratie een stuk makkelijker. om het IJzeren Gordijn, de moeilijkste fase van emigratie, over te steken.
De dag dat ik je ontmoette en je uitnodigde voor een biertje, zei je dat je alleen de ramen moest wassen, en dan alleen de buitenkant.
Binnen heeft geen zin, want er is geen risico.

Andere dag Carel bracht mij een keer naar het ziekenhuis na een ongeluk (ik had mijn hand verstuikt aan een bromfiets) en ik vroeg als ziekenhuis open is.

En Carel,- ja, ik ga daar elke week met Frank heen.

We hebben ongeveer 6 jaar samengewoond, waarvan jij, Frank, de helft besteedde aan gekke reizen.

Na het ongeluk in Gwatemala probeerden wij onze gedachten op een rijtje te krijgen, net zoals jij probeerde je botten en ruggengraat weer op elkaar te krijgen.

Uw fysieke toestand was een lijdensweg voor u, zowel lichaam als ziel.

Je hebt nooit geaccepteerd dat iets niet kon

We zagen elkaar later nog. expeditie in lekkende pontons, concerten op de piano waarop kippen sprongen,
fietstochten.

Maar ik begrijp dat je leven niet meer was wat je wilde, ondanks de aanwezigheid van de geweldige Sarah in je leven.

Tot ziens Frankyboy

Sara, Steef Sorry, ik ben er niet 

Dag Sara, gecondoleerd met het overlijden van je vader. Ik herinner je vader als een man vol met avonturen, enthousiasme en passie; hij deed gewoon en hij had altijd wel weer een mooi verhaal.Ik vergeet nooit meer wat hij zei toen ik hem voor het eerst ontmoette in de jachthaven van Lauwersoog. "Ïk deltavlieger geweest, dat gaat niet meer en nu heb ik een zeilboot gekocht maar ik kan geen meter zeilen. Volgens mij is het hetzelfde als deltavliegen dus gaat me dat zeker lukken. En natuurlijk herinner ik me zeker nog het tochtje met je vader van en naar Zoutkamp en ook zijn avonturen in de haven van Noordpolderzijl, hilarisch. Ik vond het fantastisch dat jij en je vader op zeiltocht gingen, echt vader en dochter.

Dankjewel Frank dat ik je heb mogen leren kennen al was het niet zo vaak maar je hebt zeker een diepe indruk bij me achtergelaten. Veel Sterkte Sara met het verlies van je vader. 

Gecondoleerd Sara met het verlies van je vader.

Ik vond je vader een goede gast om samen mee te zijn.

Wat hebben we toch veel samen gelachen en ook samen geonderwaterhockeyed. Hij was een goede verdediger waar het som moeilijk was om voorbij te komen.

Ik ben ook vaak bij hem thuis geweest en veel geholpen in de tuin en na afloop gingen we samen dan flipperen op de flipperkast.

Ik wens jou de aankomende tijd heel veel sterkte toe Sara met dit grote verlies voor jou.

Groetjes, Ton

PS:Ik moest je ook condoleren van Nicole met dit grote verlies. 

Frank,

het is een voorrecht deel te zijn geweest van je bewogen leven.
Samen hebben we ons laten gaan rond aparte, exotische vruchten, oude boeken en voedsel uit eigen tuin in een poging ons bestaan de relevantie te geven die wij beiden wel eens misten.

Je kon goed kwaad zijn en ook weer groothartig vergeven, je lach en ongebreideld enthousiasme waren aanstekelijk met die gezonde portie kinderlijke onbevangenheid die jou sierde als mens.

We deelden onze voorliefde voor klassieke pianomuziek.
We hadden vaak diepgaande gesprekken en ook konden we hevig debatteren over meer summiere kwesties zoals wereldproblematiek, de precieze vorm van de aarde, en of ze wel op de maan zijn geweest.
Graag nam je het op voor de wetenschap en techniek.

Ook de fasen waarin je gedrevenheid de boventoon voerde werden vaak geaccentueerd door een kinderlijke speelsheid die alles weer licht en soepel kon maken.

Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt, en véél, véél meer dan dat.

Ik ga je missen Frank, niet zozeer uit verdriet, maar omdat ik dat wil.
Tot ons weerzien. 

Het bericht van het overlijden van Frank kwam wel even binnen bij mij, ook al hadden wij al lange tijd geen contact meer. Het bracht veel herinneringen naar boven. Ik leerde Frank, mijn naamgenoot, kennen via Richard. Frank noemde mij altijd Bastiaan en dat sprak hij dan op een smeuïge manier uit. Destijds was Frank het cement tussen de stenen van een vriendengroep in Delft en later in Rotterdam. Hij was optimistisch en gastvrij en had een voorliefde voor het (extreme) avontuur. Hij gaf kleur aan bijeenkomsten, klussen en avonturen. Later, na zijn ongeval, kwam ik hem nog wel eens tegen, maar toen was hij minder toegankelijk. Gaandeweg verwaterde het contact. Ik begrijp dat jij, Sara, zijn dochter bent (mijn dochter heet ook Sara). Ik wens jou en jouw familie veel sterkte. Ik zal nog vaak aan Frank denken. 

Beste Sara,
Wat een geweldige persoon was je vader!!
Ik heb Franky-boy in 1991 in Bandung (Indonesie) leren kennen. Daar samen met Richard Douwstra hebben we onwijs veel ervaren en gefeest. Kort daarna - in Kitzbuhl, zijn we (met een groep van vijf man) een parapent kursus gaan volgen. Dat was het begin van Frank's liefde voor vliegen.
Er zijn ontelbaar veel verhalen die mijn hoofd in komen terwijl ik dit korte bericht schrijf. De tranen beginnen dan ook te vormen.
Frank was de persoon die "het regelde". Ik heb enorm veel geleerd van Frank. Zijn enthusiasme was aanstekelijk. Zo hebben Ivonne en ik zakken vol spullen (kleren, armbandjes, hoofd bandjes, enz) in Guatamala gekocht om in Australie te verkopen. "Dat kan gewoon niet fout gaan" zei Frank. Helaas was dit niet zo, en we konden de spullen niet kwijt raken. Toen we terug in NL waren gaf Frank ook toe dat hij zijn spullen moeilijk kon verkopen. Ik zag hem dus jaren daar na nog steeds rond lopen in zijn Guatamateekse spullen.
Frank-boy zal altijd in mijn hart blijven. Franky-boy we'll meet again!
Marc Kuypers 

Beste Sara,
Ik leerde Frank kennen via Carel Heerkens op het caravan terrein van de TU Delft.
Het is al heel lang geleden dat ik hem gezien heb. Begin jaren 2000 met het parapenten. Volgens mij heb ik mijn laatste tandemvlucht in Nederland met Frank gemaakt.
Dat was toen aan het einde van de Maasvlakte. "Niet boven de zee hè Frank" Natuurlijk hingen we boven de zee. Spiraalden wel met 4G naar beneden aldus Frank...Gecondoleerd met Frank(ieboy). 

Beste Sara, Steef en familie,

Gecondoleerd met het verlies van Frank.
Wij zijn erg geschrokken van zijn overlijden. We hebben het overlijden van Karel nog niet verwerkt en nu krijgen we dit droevige bericht.

Wij zijn blij dat we Frank jarenlang als fijne buurman hebben gehad. We konden het heel goed met hem vinden. Frank had altijd boeiende verhalen te vertellen en beleefde veel avonturen met zijn boot.

We zullen Frank erg gaan missen en wensen jullie heel veel sterkt. Moge de mooie herinneringen een troost zijn. 🕯💫 

Wat ontzettend verdrietig om te horen dat Frank is overleden. Ik heb Frank maar kort gekend als buurman in Ecodorp Boekel. In die periode heb ik zijn levenslust en zijn strijd met zijn fysieke beperkingen allebei in hun volle kracht kunnen aanschouwen. Ik hoop dat je een mooie laatste reis mag beleven Frank. Rust zacht. 

Ik vond het de laatste jaren te moeilijk om met je om te gaan. Maar ik heb nog vaak aan je gedacht.We hebben samen mooie avonturen beleefd en verhalen gemaakt. Je was nooit bang en ging altijd voor het hoogst haalbare, daar heb je ook een hoge prijs voor betaald. Ik gun je veel meer dan wat er uiteindelijk overbeef en respecteer je keuze. Vaarwel Frank. 

Wat ontzettend verdrietig om vandaag te horen, dat mn neefje Frank aan zn laatste reis is begonnen.
Je blijft in mijn herinnering als de avontuurlijke levensgenieter, en wens Sara erg veel sterkte met het moeten missen van haar vader 

Gecondoleerd met het verlies van Frank. Ik heb mooie herinneringen aan Frank, zeker van vroeger, toen hij met Sabien en Coentje vaak bij ons was. Een avonturier in hart en nieren. Ik zal woensdag er in gedachten bij zijn. Liefs 

Hallo Sara,
Ik was in 2005 en 2009 op pad met Frank(ieboy) naar Gourdon.
In zijn blauwe FP bus reden wij de bergen in om op deskundig advies van Frank ons de lucht in te wagen.
De eerste reis waren wij in maart op een gegeven moment in een verlaten dal (het was nog niet vliegbaar) en Frank had toen twee boxen uit de bus gehaald en hij draaide daar (echt) loeihard Herman Brood. Onvergetelijk leuk.
In 2009 was jij er ook bij in 'les Cedres' (het vakantieoord waar Frank prima kamers had georganiseerd met 's avonds gezamenlijk eten in het restaurant.
Volgens mij was jij toen 8 jaar.
Ik herinner mij jou nog als een schone jongedame waar Frank erg trots op was.
Het ga je goed na dit verlies. Ik hoop dat Frank niet veel heeft hoeven lijden. 

Geschokken van dit bericht. Ik wens Sara, familie en betrokkenen heel veel sterke met dit verlies. 

Beste Frank, Sarah en Steef, we kennen elkaar al erg lang je bent immers mijn jongere broer. Heel verdrietig om dit nieuws gisteren te horen. We hebben samen veel leuke herinneringen uit onze jeugd. Ik wens Sara en Steef heel veel sterkte en kracht om dit te verwerken. Inderdaad Frank dit is je laatste reis naast alle talloze reizen die je al gemaakt hebt. Rust zacht broertje 

Vanmiddag vertelde een buurvrouw uit het ecodorp over Franks overlijden. Ik schrok ervan. Frank heeft hier maar kort gewoond en ik heb maar één, zeer lang, gesprek met hem gehad. Dat heeft wel indruk gemaakt. Een bijzonder levensverhaal, veel openheid en enthousiasme. En hij kon ook mooi ontvangen wat ik te zeggen had. Ik wens Sara en zijn vrienden en vriendinnen heel veel kracht en zachtheid. Ik gedenk die woensdag mijn overleden moeder, maar zal zeker aan hem en aan jullie denken. 

Beste Frank,

Het is wel even schrikken en maakt me verdrietig om dit droevige nieuws te horen. Ik ben dankbaar dat ik jou als buurman heb mogen leren kennen. Een betere buurman had ik me niet kunnen wensen op het HeumensBos. De verbouwingen die we tegelijk aan onze huisjes deden en adviezen die we elkaar gaven. De vele avonden en nachten die we buiten zaten met een kampvuur verhalen genoeg onder het genot van een drankje en een blowtje maakten die gesprekken onvergetelijk. Je was niet altijd even gemakkelijk ook niet voor jezelf maar je sloeg jezelf er doorheen. Ik had veel respect hoe je vocht met je invalide zijn en hoe je vooral bezig was met uitvindingen om je voeten warm te krijgen. Lieve Frank nu neem ik afscheidt en zal je voor altijd een warme plek in mijn hart zijn.